ارتباط بین رنجش و شهوت

خئاوندا ارامشی عطا تا بپذیرم انچه را که نمیتوانم تغییر دهم شهامتی که تغییر دهم انچه را که میتوانم و بینشی که تفاوت این دو را بدانم

وقتی که همسرم در حال تهیه یک صبحانه مخصوص بود من از کنارش رد شدم و به او تذکر دادم که بهتر است هواکش را روشن کند

تا بوی غذا در همه خانه پخش نشود .هر چند این اتفاق بسیار خفیف بود اما باعث رنجش شد.

.من با او با عصبانیت و یا پرخاش صحبت نکردم ،ولی چیزی موذیانه در لحن صدای من

وجود داشت . من از او دورر شدم و به درون زندان خود عقب نشینی کردم و در انزوای

امن خود فرو رفتم ، این یک اسارت بی صدا بود . گاهی میتوانم این احساس را در خودم

تشخیص دهم که برای تنبیه مخاطبم میگویم : خوب به خاطر این کارت ، تورا از خودم

محروم میکنم .او به خاطر روشن کردن هواکش با من قهر نبود ولی من با او قهر کردم

یک دیوانگی کامل.

قبلا در چنین مواقعی با سروصدا و نعره نقش خودم را اجرا میکردم ، اما چنین عکس العمل هایی

( چه با دادو بیداد و چه بدون ان ) ناشی از ضعف روحانیت من است. رفتارهایی ناشایست روحی

از اعماق وجود من ناشی میشود و ما بر ضد دیگران جهت میدهد انگاه به طور حیله امیزی رفتارم

را قطع کرده و به شکلی نامحسوس تلافی میکنم.این رفتار، همه چیز را درباره من بیان میکند ،این

چیزی هست که واقعا هستم .

از اشپزخانه خارج و مشغول مطالعه شدم و در عرض چند ثانیه دیدم که در خیالتم در حال مکالمه با

یکی از معشوقه های قبلیم هستم و دارم او را به یک ملاقات دعوت نموده و با گفتن حرف های خوشایند

شهوت او را برمیانگیزم .

تمام این ها در حالی بود که صبح همان روز احساس عشق و علاقه گرمی به همسرم داشتم.

خوب حالا سوال این است:ایا حتی یک رفتار منفی بهه این کوچکی( من حتی بر سر او داد نزدم) مرا

بیشتر در نعرض شهوت قرار میدهد؟ البته که این چنین است.هرگاه با کسی قطع ارتباط کنم، فورا به شهوت

( و یا هر ارتباط غلط دیگری) رجوع میکنم (علت و معلول) با جدا شدنم از هر فرد،به دنیای فوق طبیعی

متصل میشدم که ارتباط با ان اسان بود (ذوب شدن به جای اتحاد)همزمان با اسیر شدنم ، میخواهم وارد دنیای

مجازی شده و با شهوت رانی کردن به دنیای ماورای حقیقت بروم . شهوت همیشه در کمین است ، مدت هاست

که فهمیده ام شهوت نه تنها غیر واقعی است بلکه مخرب هم هست و همیشه به من قول زندگی داده ولی زندگی

ام را ازمن گرفته است.

چرا رنجیدن و قطع ارتباط کردن مخرب است ؟

چون وقتی از شخصی بریده میشوم دارم از خدا

جدا میشوم .. هردو رابطه با هم اسیب می بینند نمیشود به یکی از این دو اسیب بزنم و دیری اسیب نبیند

من اگاهانه با طرف مقابلم قطع ارتباط میکنم و این باعث پیدایش اشوب درونی میشود. ولی در درون من

فقط خودم هستم و دود این دشمنی فقط به چشم خودم میرود.به همین دلیل پس از انجام یک رفتار اشتباه در درون خود

احساس بدی دارم.

وقتی از وجود تخیل شهوانی در ذهنم اگاه شدم، ان را به خدا سپردم و گفتم که دیگر ان را نمیخواهم، و در نتیجه از بند

ان ازاد شدم. از خدا سپاسگذارم که امروز چنین حق انتخابی دارم. وی هنوز کار تمام نشدخ بود زیرا همچنان با زنم قهر

بودم و تنها راه حل اشتی بود.ولی تماسلی برای این کار نداشتم دلم میخواست در زندان در انزوای خودم باقی بمانم .انزوای

که با ذهنم برای خودم خلق کرده بودم را ترجیح میدادم و در تردید و دودلی گرفتار شده بودم.ناراحت بودم و احساس بدی

داشتم. دائم به خودم میگفتم :نمیخواهم این مشکل را حل کنم چون نمیتوانم. سخت ترین کار برای من بازگشت و اشتی است .مرگ را به اشتی ترجیح میدهم ؛حتی اگر این کار برای زنده ماندنم ضروری باشد.

لذا ذات و سرشت قبلی خودم را با جدیت از بین بردم،خودم را مجبور کردم که با همسرم اشتی کنم. تنها کاری که انجام دادم

این بود که با چند کلمه خودمانی با اوصحبت کردم و با او دست دادم ،به همین راحتی همه چیز رو به راه شد .

ما واقعا خیلی خوشبخت هستیم ، چون بیماری مان ما را واردار میکند تا اعمال خودمان را پاک کنیم . ساده بگویم من دیگر

نمیتوانم جدایی و قهر را برای مدت طولانی تحمل کنم،چون نتیجه اش این است که بلافاصله احساس ناراحتی و گرفتاری در دام شهوت میکنم.با اخلاق های منفی و جدایی طلبانه باید مث شهوت رفتار کنم، در غیر این صورت هوشیار و ازائ ماندن ممکن

نیست .

باید بپذیرم که در مقابل ان قدرتی ندارم،ان را به خداوند بسپارم و از او بخواهم که مرا از ان رها کند و سپس رابطه ام با

دیگران را اصلاح کرده و مجددا ارتباط برقرار کنم. این مرا از همه نوع احساس بد شفا میدهد. شفایی که قیمتی ندارد شکستی

در ان نیست و کاملا مجانی است .

کتاب بهبودی ادامه دارد صفحه 8