فکر می‌کنم برای من، مهم‌ترین قدم، قدم «صفر» بود. قبل از این‌که برای انجام دوازده قدم SA تلاش کنم، روی قدم صفر کار کردم. در ادامه، شیوه‌ای که من نوشته، پاسخ داده و برای دوست بهبودی و راهنمایم خواندم، آورده‌ام.
اجبار: در نتیجه شروع این فرآیند توسط یک شرایط و موقعیت دشوار، یک نوشیدن، یک نگاه یا یک فکر، ما نمی‌توانیم از طریق قدرت اراده‌ی خودمان متوقف شویم. به خاطر حساسیت فیزیکی ما به شهوت: به‌طور کامل در چنگ نیرویی مخرب و قوی‌تر از خودمان هستیم.
سوالاتی برای ارزیابی در قدم صفر
- آیا من اجبار در تمام شکل‌هایش را متوقف کرده‌ام؟
- آیا من تغذیه‌ی شهوت را متوقف کرده‌ام؟ از طریق چشم‌هایم، خیالاتم و خاطراتم؟
- آیا من زندگی کردن به تنهایی و همیشه در ذهن خود را متوقف کرده‌ام؟ به این معنی که آیا من افکار، جنگ‌ها و کشمکش‌هایم را محرمانه نگه می‌دارم؟ چگونه با چیزهایی که در بیرون از خودم هستند برخورد می‌کنم و واکنش نشان می‌دهم؟
- شناسایی و فهرست کردن شکل‌های اجبارم
- شیوه‌های شهوت‌رانی من چه هستند؟
- بزرگترین محرک یا محرک‌هایم چه هستند؟
- برای متوقف کردن اجبار از چه راهی تلاش می‌کنم؟
- آیا من دوست بهبودی دارم؟ اگر بله در خصوص این ارتباط توضیح دهید، اگر نه، چرا نه؟
- من برای دستیابی به هوشیاری جنسی تمایل دارم چه کارهایی انجام دهم؟
- آیا در برنامه‌ی SA حل شده و جزئی از آن می‌شوم؟ چگونه؟ به‌طور روزانه چه کارهایی انجام می‌دهم؟
- آیا یک راهنما گرفته ام؟
در قدم صفر وسواس برای ما به چه معناست؟
وسواس: آن ایده و فکر ثابت و مداوم که ما را دوباره و دوباره به گذشته و داروی مخصوصمان یا به سمت جانشینی به‌جای آن دارو می‌برد تا دوباره راحتی و میانبر زدنی که در گذشته می‌شناخته و با آن عادت کرده بودیم تسخیر کرده و پس بگیرد.
در مورد چه جیزی وسواس دارم؟
آیا من درباره‌ی تاثیر غوطه‌ور کننده و دربرگیرنده که وسوسه‌ها بر من دارند با راهنما، دوست بهبودی‌ام که به او پاسخگو هستم، یا با گروه صحبت می‌کنم؟
امیدوارم این شیوه‌ی کارکرد قدم صفر بتواند به دیگران کمک کند.
Brad, Ogden. UT
Essay, نشریه شماره چهار، ۲۰۰۳
