گام سوم – بازگرداندن خواسته‌ها و زندگی‌مان به سمت خدا

ما متوجه شدیم ریشه مشکل‌مان جدایی آگاهانه از منشا زندگی‌مان است؛ راه حل یگانگی آگاهانه با آن منشا است. بنابراین، آمدن ما به نقطه انتهای آزادسازی خودمان، ما را در موقعیتی قرار داد که نهایتا توانستیم اجازه دهیم خدا در زندگی‌مان، یک جایگاه مشخص داشته باشد.

«تمرین گام سه مشابه بازکردن دری است که از همه منظرها هنوز بسته و قفل است. همه آن چیزی که ما نیاز داریم یک کلید است، و این تمایل نامیده می‌شود. بعد از این‌که بوسیله تمایل قفل آن باز شد، در تقریبا به خودی خود باز می‌شود، و با نگاه کردن از طریق آن، می‌بایست مسیری را ببینیم که در کنار آن نوشته‌ای وجود دارد. چنین خوانده می‌شود: «این راهی به یک ایمان است که کار می‌کند». در دو قدم ابتدایی با اندیشه سر و کار داشتیم. ما دیدم که فاقدقدرت بودیم … اما همچنین دریافتیم که داشتن یک نوعی از ایمان … برای هر کسی ممکن است. این نتیجه‌گیری‌ها به عمل نیاز نداشت. آن‌ها تنها نیازمند پذیرفتن بودند.

مشابه همه گام‌های باقی‌مانده، گام سه نیز ما را به عمل مثبت فرا می‌خواند، برای این‌که تنها بوسیله عمل است که ما می‌توانیم خواسته‌های شخصی را که همیشه سد راه ورود خدا به زندگی‌مان شده است را برداریم. … بنابراین مشکل‌مان اکنون تنها این ایست که چگونه و چه وسیله‌ بخصوصی ما را قابل خواهد کرد تا اجازه به ورود او بدهیم؟ گام سه اولین تلاش‌مان برای انجام این کار را نشان می‌دهد. در واقع، تاثیرگزاری کل برنامه به این برمی‌گردد که ما چگونه بخوبی و با چه جدیتی برای رسیدن به این موضوع تلاش می‌کنیم: «تصمیم برای بازگرداندن خواسته‌هایمان و زندگی‌مان به مراقبت پروردگار، همانطوری که او را می‌فهمیدیم» (دوازده گام و دوازده سنت، ص 34-35)»

کتاب سفید، صفحه 93